 Wysłany: Nie 17:49, 25 Lis 2007 Temat postu: Znachorstwo |
|
| Tak gwoli rozluźnienia opiszę pokrótce pewien przypadek, który raz jedyny przytrafił mi się w życiu.
Nie mam anemicznego organizmu i pomijając lekkie przeziębienia, nigdy w życiu poważnie nie chorowałem. Wizyty u lekarza rodzinnego sprowadzały się jedynie do przepisywania leków moim rodzicom. Około 6 tygodni temu – wielkie zdziwienie, okropne bóle w okolicach lewej nerki i ból promieniujący aż do lewej nogi. 
Makabra, ani stać, ani siedzieć. Idę do w/w lekarki i ku jej zdziwieniu mówię o swoich dolegliwościach. Kieruje mnie na drogę krzyżową. Skierowanie – zrealizowane USG jamy brzusznej – wynik bez zmian. 
Prześwietlenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa – wynik, bez zmian chorobowych.
Szok, chyba mam jakiegoś raka, brak przyczyny. 
Lekarka widząc, że ledwie łażę kieruje mnie na tomograf. Myślę, aby coś znaleźli. Między czasie, na szczęście zamówiłem następny worek karmy dla Tajgi. Przyjeżdżam do weterynarza (nie napiszę, którego), myślę jak te 14 kg przeniosę do samochodu. Pytanie – weterynarza, COŚ TAKI SKRZYWIONY – opowiadam o dolegliwościach. Miał pacjentów, więc mówi idź do tamtego pokoju, usiądź na wersalce i czekaj. Przynosi walizkę z aparatem USG, nasmarował mi plecy i ogląda, długo trwa i mruczy – NIC NIE WIDZĘ.
Pojechał sondą trochę wyżej i nagle wykrzyczał, (wybaczcie cytuję) Ku..a, ale ciebie to musi Je..ć. Odwraca monitor i pokazuje mi jak między żebrami, świeci się stan zapalny mięśnia wzdłuż żeber. Diagnoza, idź do lekarza i niech ci przepiszę DICLAC 150DUO. Pamiętaj, za dwa dni cię puści, ale weź do końca opakowanie. Nie rozpisując się – rewelacja, po 1.5 doby bólu nie było, wziąłem całość opakowania, zastanawiając się, po której tabletce zacznę WARCZEĆ. 
Widziałem się z nim i powiedziałem, żartując, że do stomatologa przestanę chodzić tylko do ciebie. PS. Swojej lekarz rodzinnej się nie przyznam. |
|
